Kajak Lądowy

instalacja intermedialna (2019)

mobil, performance dokamerowy, druk cyfrowy, rysunek

Punktem wyjścia dla pracy jest problem prowadzenia rozważań o szaleństwie – rozumianym jako zachowanie lub sposób myślenia wykraczający poza ramy tego, co postrzegane jako normalne, zdroworozsądkowe czy racjonalne – ze dystansowanej pozycji rozumu.

„[…] ustanowienie szaleństwa chorobą psychiczną w końcu osiemnastego wieku zapewnia dowód złamanego dialogu, sytuuje rozdzielenie jako dokonane i odrzuca w zapomnienie wszystkie jąkane, niedoskonałe słowa, brakujące stałego znaczenia, w których następowała wymiana pomiędzy szaleństwem a rozumem. Język psychiatrii, który jest monologiem rozumu o szaleństwie, został ustanowiony na gruncie tej właśnie ciszy” . – M. Foucault

Symbolicznie, Kajak odwołuje się historii funkcjonowania w średniowiecznej Europie tak zwanych Statków Głupców.

Wychodząc poza obszar i język współczesnej psychiatrii, poddaję refleksji sens podziału jednostki i społeczeństwa na (pozornie?) opozycyjne obszary. Kajak Lądowy umożliwia poruszanie się po krajobrazie mentalnym, gdzie lądy utożsamione zostają ze środowiskiem rozumu, a wody z terytorium przynależnym szaleństwu. Jest symbolem poronionego sporu dominację; braku wzajemnego zrozumienia dla opozycyjnych postaw i poglądów.